Thema Gecentreerde Interactie (TCI)
Mijn werk is sterk beïnvloed door de principes van Thema Gecentreerde Interactie (TGI), een benadering die het unieke individu en ook de hele wereld om ons heen met respect bejegent en leren wil bevorderen. TGI wil je aanmoedigen om het leiderschap voor jouw leven in de hand te nemen en is zich er tegelijk van bewust dat we ook verweven zijn met onze omgeving.
TGI is bedacht door Ruth Cohn, een Joodse vrouw uit Berlijn die in 1933 voor het nationaalsocialisme vluchtte naar Amerika. TGI is in het Engels TCI (Themecentered Interaction).
Wikipedia beschrijft de nalatenschap van Ruth Cohn beknopt en accuraat:
There were two aspects that led to the creation of TCI: Firstly, “the couch was too small”! The couch of psychoanalysis was only for one person at a time. Should it not be possible to serve the progress of humanism in marriage, in school, in politics, in the working life by means of psychology, psychotherapy and pedagogics? The couch was too small: the group was needed.
Secondly, Ruth Cohn was dissatisfied with her finding that therapeutical groups were so full of human encounters and experiences, whereas the life in class rooms was so academic, so abstract. It should be possible to form and lead learning and work groups in such a way that there would be some activation by lively dialogue, some self-determination, some personal engagement. The answer was TCI.[1]
At the beginning of 1960s Ruth Cohn worked in commercial enterprises using TCI for the first time. From 1965 to 1966, she was trained in gestalt therapy by Fritz Perls. She founded the Workshop Institute for Living Learning (WILL) 1966 in New York and in 1972 in Switzerland, an institute for training and research in theme-centered interaction.[5]
Dat ik het hier vermeld is een eerbetoon aan waar ik vandaan kom.
Voor meer informatie kun jij kijken op