Ik ben Marion Wolf, in 1973 in München (Duitsland) geboren, ben getrouwd en heb twee zonen. Aan de Universiteit Utrecht heb ik psychologie gestudeerd.
Sinds 2009 begeleid ik in mijn baan bij de Nederlandse Obesitaskliniek mensen op weg naar betere zelfzorg. De aandacht is hierbij gericht op afvallen. Daar omheen spelen een heleboel zaken die met zelfzorg te maken hebben: voldoende eten (ja, juist ook bij afvallen!), mild zijn voor jezelf, de lat minder hoog leggen, zorgen voor plezier om weer op te kunnen laden, de basis op orde brengen (eten, bewegen, rust), je zegeningen tellen…
Hier ligt mijn passie. Daarom ben ik met deze praktijk gestart. Ik wil je ook kunnen helpen als je geen maagverkleining hebt!
Ik doe in mijn dagelijks leven mijn best om goed voor mezelf te zorgen. Zo ben ik mijn eigen proefkonijn. Welke tips en trucs helpen mij om goed voor mezelf te zorgen, waarom lukt iets soms niet? Wat houd ik makkelijk vol, waar val ik snel in oud gedrag terug?
Twee keer per jaar heb ik een TGI werkgroep met vakgenoten waarbij wij aan thema’s werken die onze belangstelling hebben.
Binnen mijn werk volg ik regelmatig cursussen en scholingen. Hierbij leer ik nieuwe methodieken en ook de nieuwste wereldwijde inzichten rondom de aanpak van obesitas, maar ook nieuwe manieren om mensen te begeleiden.
Thuis bak ik fanatiek ons eigen zuurdesembrood, tuinier ik wat in onze postzegelgrote stadstuin, ga ik graag op pad met mijn man en zonen – of met vrienden/vriendinnen. Ik schrijf ook heel graag. Daarom ben ik zo blij met het bloggen.
De beoogde tweetalige opvoeding van mijn kinderen drijft mij regelmatig tot wanhoop. Ik voel me hier redelijk mislukt. Mijn kinderen praten meestal Nederlands.
Dit doet me elke keer weer pijn.
Mijn kinderen treft geen blaam, die doen werkelijk hun best om mijn wens tegemoet te komen Duits met mij te praten.
Deze worsteling staat voor mij symbool voor het feit dat je niet alles in de hand hebt.
Als alles tegen zit heb ik altijd nog mijn portie humor om dat wat ik niet kan veranderen, makkelijker te kunnen dragen.
Ik besef ook: er is in mijn leven misschien het één en ander mislukt, maar er zijn nog veel meer dingen waarvoor ik dankbaar mag zijn.
Misschien herken je dat ook: veel aandacht voor dat wat je mislukt vindt – en over het hoofd zien wat allemaal wel gelukt is.